woensdag 22 januari 2014

Verrassing

Dit verhaal is geschreven voor een verhalenwedstrijd met het thema: "Ben even weg."

"Ben even weg" fluistert Tim in Nienke's oor. "Als ik je straks wakker maak, heb ik een verrassing." Glimlachend draait Nienke zich naar hem toe, maakt een kus beweging in de lucht en trekt de deken op tot aan haar hoofd.

Wat zullen haar vriendinnen vanmiddag te kijk staan! Nienke zal zich haasten om hen in kleuren en geuren te vertellen hoe galant ik ben. “Hij is echt een gentlemen. Een magische nacht dat ook nog beloond wordt met een goddelijk ontbijt op bed!” Als een lopend vuurtje weet volgende week de hele vereniging het en heb ik het daarna voor het kiezen. Ik zie die meiden al in zwijm vallen als ik enkel terloops even hun bovenarm aanraak, smult Tim.

Verse jus, croissants, aardbeien als afrodisiacum. Misschien nog een oester? Schmidt[1] is zeker al open, maar dan ben ik minimaal een half uur weg. Het moet ook niet te overdreven zijn. Met een bloemetje erbij is het net goed, precies zoals in Hollywood. Tevreden met zijn plan stapt Tim de badkamer op de benedenverdieping in.

Het is er vochtig en warm, wat zijn bril doet beslaan. Blijkbaar is hij niet de eerste wakkere in Huize Zaadmakers. Onhandig strompelt hij richting de wastafel en maakt met één hand zijn bril schoon en met de ander de spiegel. Hij ziet daarin een vage schim. Dat ook nog beweegt. Al rood aanlopend draait hij zich om en zet zijn bril op. Voor hem minimaal het jongere zusje van Venus. Dik zwart krullend haar valt over de handdoek tot ver over haar puntige borsten. Fonkelende blauwe ogen staren hem uitdagend aan. De zon beschijnt de vochtdruppels en geeft haar een stralende aura. Waar komt deze Schone vandaan? Recht uit het doek van Sandro Botticelli?  Zijn binnenste begint hard te kloppen.

De klokken van de Pelgrimvaderskerk halen Tim uit de betovering. Dat moet natuurlijk de vriendin van Beth zijn, die een paar dagen zou komen logeren. Ze deed er wat geheimzinnig over, maar in zijn oren kwam het over als gewoon een meisje, dat een of ander complex heeft. De mannen uit het huis hadden grappen gemaakt dat ze inderdaad wel zo'n tweede vrouw in huis konden gebruiken. Huize Zaadmakers is sinds jaar en dag een mannenhuis met één vrouw als gatekeeper en de laatste tijd waren de stieren opdreef.

Verontschuldigend draait Tim zich om. "Sorry, sorry..." stamelt hij onbeholpen, terwijl hij via de           spiegel zijn ogen niet van de handdoek af kan houden. "Het slot is kapot en daarom doen we een sok om de deurklink als iemand de badkamer privé nodig heeft. Hoe kan Beth vergeten zijn je dat te vertellen!"

"Dat is ze inderdaad vergeten." Terwijl de Schone dit zonder verwijt zegt, knoopt ze de handdoek los en valt het als een hoopje voor haar roodgelakte voeten. Tim gelooft zijn ogen niet. Dat was zeker niet per ongeluk. Hij wrijft wat wasem van de spiegel en ziet nu het lichaam in volle glorie, zoals het gemaakt is om te verleiden. Het meisje buigt lening voorover en pakt een sok. "Doe die maar om de deurklink. Denk dat het nu wel tijd wordt voor een privémoment.” En ze haalt langzaam haar wijsvinger langs zijn ruggenwervel. Als Tim een strakke linnen broek aanhad, was het kruis nu zeker kapot gescheurd.

Het bloed draaft door zijn aderen en belemmerd zijn denken. Bij elke slag van zijn hart wisselt zijn gedachte. Boven ligt Nienke. Op één oor. Ze hoort vast niets. Moet kunnen. Beth zal dit niet waarderen. De mannen zeker wel. Wat een heerlijk kontje. Niemand hoeft het te weten. Op de mannen na. Twee op één dag. Hoe meer, hoe beter. Geile pussy magnet! Eigenlijk ben ik een dief van mijn eigen portemonnee. Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken. O, die sappige lippen. Wat een harde tepels. Als ik haar nu niet aanraak, bevriest ze van de kou. Ik moet haar opwarmen.

Tim doet haar sok om de deurklink en trekt de deur zachtjes dicht. Hij blaast in zijn handen. “Ik warm ze voor je op. Het liefst zou ik je met een fluwelen handschoen strelen.” Haar blonde armhaartjes gaan stijf overeind staan. Hij likt ze plat en wrijft met duim en wijsvinger de tepels zacht. Zij ontknoopt hem, bevrijd hem. Langzaam, doch dwingend dirigeert ze hem onder de douche. Warm water begint te kletteren, te spetteren en bevochtigt hen. Haar haren vormen zwarte slierten, waar een ivoor witte huid door heen schijnt. Als glibberige slangen kruipen ze over zijn schouder. Ze bijt zachtjes in zijn oor. Krabt zijn schouder en klimt in hem. Ze draait er niet omheen. Tijd om de artistieke vaardigheden in te zetten.  Tim neemt de leiding voor een ritmisch cadans. Snel, maar niet te snel. Ze geniet, maar tempert naar rustig en zacht. De badkamer hult zich in stoom. Stomende seks, grinnikt Tim bij zichzelf. “Presto e forte” wordt er in zijn oor gelispeld. Hij versnelt naar extreem snel. Buiten klinken opnieuw de klokken, binnen slaan ze op tilt. De volle ontluiking van de zomer. Hijgend laten ze elkaar los. Haar lichaam toont een en al dankbaarheid. Ze wikkelt haar haar in een knot en begint zich teen voor teen af te drogen. Hij blijft nog even onder de douche staan. Met zijn ogen dicht geniet hij na van hun symfonie. Heerlijk ontspannend.

De deur gaat open en dicht. Hij opent zijn ogen en weet dat hij alleen is. Traag klimt hij uit de douche. De badkamer is leeg. Alleen een rode lipstickzoen op de spiegel met eronder in sierlijke letters ‘Pank je’.  De D is al uitgelopen. Hij trekt het raam open en klopt zich als een Tarzan op de borst. Het liefst zou hij over de daken een oerkreet willen uitstoten, maar de badkamer kijkt uit op een steeg. Op een kale bakstenen muur. Te veel echo, bedenkt Tim zich. Hij raapt zijn kleren bij elkaar en kleed zich aan. Zijn sokken zijn weg. Er ligt alleen één grijze vrouwensok. Hij wringt zijn maat 45 erin en doet de deur op een kier. Van de klink haalt hij het rechterexemplaar. De letters op de spiegel zijn verdwenen. Nostalgisch veegt hij met de sok de lipstick weg. Niets meer dat herinnert aan de ouverture.

Zijn maag knort. Hij moet nog steeds een ontbijtje regelen. Naar buiten gaan kan niet meer, dat kost te veel tijd. Plan B. Als een jonge god loopt hij de keuken in. Op zijn plank staat alleen een pak Brinta en wat hagelslag. Dan maar op jacht bij de huisgenoten. De broodtrommel heeft enkel wat kruimels. Uit de koelkast begroet hem de geur van schimmelkaas. Niet precies waar hij aan dacht. Welke datum is het vandaag? De houdbaarheidsdatum van de meeste producten vertrouwt hij niet. Naast het bier staat een verdwaald pak Coolbest Apple Raspberry Romance. Perfect. Net genoeg voor twee cocktail glaasjes. Hij trekt de kastjes open. Er moet meer in huis zijn. Op de plank van Beth ziet hij een doos bonbons. Had Beth het laatst niet over afvallen? Dan help ik haar hier ook nog mee. Bij Piet ziet hij een nieuwe slagroomspuit. Naughty boy. Altijd voorbereid. Eigenlijk helemaal geen gek idee. Hij kijkt even naar beneden en komt hij tot de conclusie: dat moet lukken.

Nienke ligt er nog hetzelfde bij als vijf kwartier geleden. Zo zoet als chocolade. Hij trekt zijn trui uit en gaat op zijn rug liggen. Met zijn linkerhand schudt hij de spuitbuis. Een mislukte letter S valt op zijn borst. Goed genoeg. Op zijn lippen legt hij een bonbon. “Nienke, kijk eens wie er weer is.” Ze opent haar ogen en kijkt hem vertederd aan. Ze zoent Tim en ontfutselt de bonbon. “Wat lief, candyman”, smakt ze terwijl Tim de bovenkant van de S in haar mond ziet verdwijnen. Hij spuit nog een pijltje op zijn buik. Ze begrijpt de hint en kordaat grijpt ze hem vast. Het ritme van de herfst dit keer, denkt Tim en hij stort zich in een nieuw concert.



[1] Schmidt is een bekende viswinkel in Rotterdam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten