woensdag 23 april 2014

Een zee aan rozen

(voor de juiste muziek bij deze blog, klik hier*)
Wereld boeken dag valt elk jaar samen met het feest van Sant Jordi. Het verhaal gaat over Sint Joris en de Draak, maar in het volksritueel is het al sinds 1456 een feest van de liefde geworden. Uit bloed groeide de roos, het symbool van liefde.  Volgens Barcelonezen is dit één van de mooiste dagen van het jaar. Overal worden rozen verkocht. Geurige rozen. Gekleurde rozen. 3D Geprinte rozen. Chocolade rozen. Hoe ver je oog rijkt, een zee aan rozen. Maar dan wel met een Catalaans tintje, want als strik worden de geel-rode kleuren van de nationale vlag gebruikt.

Al die bloemen doen me denken aan de liefdesgeschiedenis van de Georgische schilder Niko Pirosmani. Hij was zo verliefd dat hij al zijn hebben en houden verkocht heeft voor een miljoen karmozijnen rozen en die onder het balkon van zijn geliefde legde. De Rambla de Catalunya toont er vandaag gelijkenissen mee.

Elke vrouw krijgt meerdere rozen. Kinderen nemen het mee voor de juf, managers voor de secretaresse, geliefden voor hun wederhelft, vriendinnen voor elkaar, vaders voor hun vrouw en dochters. En allemaal feliciteren ze elkaar. Maar voor de mannen is het geen bloemenfestijn. Zij krijgen een boek, omdat op deze dag ook de sterfdag van Cervantes, de schrijver van de romantische ridder Don Quichot, wordt herdacht. Tussen de rozenblaadjes in staan kraampjes met boeken, die mannen aanmoedigen tot helden daden. Papieren bladeren en rozenbladeren, kris kras door elkaar. Want wat is er romantischer dan hoffelijk voorgelezen te worden in een bloemenzee?


 * Een erg populair liedje in Rusland van Alla Pugacheva over een miljoen rozen, gebaseerd op de liefdesgeschiedenis van Pirosmani

Geen opmerkingen:

Een reactie posten