vrijdag 5 april 2013

In de trein

De trein raast door de nacht en sust haar passagiers in slaap. Het Catalaanse landschap is onzichtbaar. Een donker gezicht. De coupé is stil, men is voldaan. Het was een heerlijke dag. De eerste echte lentedag. Mensen waren er massaal op uit getrokken om de lente haar groet te brengen door de oogsten van het vorige jaar te appreciëren. Een geschiktere plek dan het Middeleeuwse stadje Vic tijdens het Lactium festival is er niet: wijn, worst en kaas in overvloed. Tussen de 13de eeuwse kerken, modernista herenhuizen en de Romeinse tempel lopen mensen met een wijnglas om hun nek. Om hun nek? Ja, heel ingenieus. Bijna zonder handjes. Makkelijk om hier en daar wat te verorberen om daarna je gehemelte te bedwelmen met een fruitige, charmante, kruidige, sexy, intelligente, verfijnde wijn. Want kunnen die wijnboeren hun waar toch mooi aan de man brengen.

De passagiers in de trein hebben zich er ruimschoots tegoed aan gedaan. Nu kolkt hun buik. Het kolkt en het drukt. De blaas wil bevrijd worden en dit maakt het nimmer geliefde wc-hok opeens heel populair. Een geweldige kans voor dit sanitaire blok om zich nuttig te maken en haar echte waarde te doen gelden in plaats van zwart rijders en stiekeme rokers te herbergen. Dat zit er helaas niet in, de deur is in het slot gevallen. En zo wil het dat, toevalligerwijs enkel mannen, stoelen en het gangpad rondom deze kostbare vierkante meters dicht bevolken. En allen wachten in de hoop dat er iemand is, die sterk genoeg is. Die het slot kan forceren. Die een Black en Decker alleszaag op zak heeft. Ze bonken, ze trappen, ze gooien hun volle gewicht er tegenaan. Niets helpt. Gelaten nemen ze hun positie in.

De conducteur stapt de door alcohol bedwelmde coupé binnen. Alle ogen zijn op hem gericht. Waar gaat hij heen? Rustig waggelt hij voorbij de mannen, denkend wat een zootje ongeregeld, en haalt de loper uit zijn binnenzak. Een seconde later is hij verdwenen. Opluchting alom, spoedig kan men weer comfortabel tweede klas reizen en de gedachten aan andere onderwerpen wijden. Geduld is een schone zaak. Een tussenstation op een onbeduidende plek. De trein komt tot rust en de conducteur stapt uit. De WC-deur valt dicht. Pot dicht. Het is nog ruim drie kwartier tot Barcelona.

1 opmerking: