Passage toer door Barcelona

Niet alleen Parijs kent prachtige passages, voor Barcelona kun je ook een route langs de passages optekenen. Het verschil: in Parijs zijn ze vaak gevuld met delicatesse zaken, snuisterijwinkels, antiquariaten en galeries.  En altijd overdekt, dit hoeft in Barcelona niet het geval te zijn. Hier zijn het vaak de verscholen rustige straten met statige huizen of een bijzondere doorkijk. Het doet aan als een passage door de harmonie van de gebouwen. Doordat ze vaak een stuk nauwer zijn, rijden er geen auto’s door, of hoogstens één rijbaan, waardoor de passage ook direct een knussere sfeer heeft dan een ‘carrer.’

Laten we beginnen met de passages, die je het gevoel geven in de 19^de eeuw te zijn beland. De Passatge de Mercader (A)wordt gesierd door mooie tuinen en een allee met mandarijnbomen. De oranje kleur van de vruchten steekt fel af tegen het witte gesteente van de herenhuizen. Aan de linkerkant zitten twee galeries. Voor ProjecteSD moet je aanbellen, maar dit is de moeite waard, omdat je dan een inkijkje krijgt in de hal van een herenhuis. De galerie zit aan de achterkant van het gebouw.

Dwars op de luxe winkelstraat Passeig de Gracia ligt Passatge de la Concepció (B). Het is zit aan de andere kant ingeklemd door de Rambla de Catalunya, waardoor het een van de drukkere passages op de route is. Een aantal herenhuizen hebben de tand des tijds niet overleeft en zijn vervangen door minder fraaie moderne panden. Maar het heeft de potentie om een idyllische passage te zijn en daar wordt hard aan gewerkt, o.a. door palmbomen in potten te plaatsen. Anderhalf blok meer naar beneden zit de Passatge Domingo (C), waar de lokale 'gezondheids'middenstand zijn best doet waar aan de man te brengen. 

Voordat we doorstomen naar de pareltjes, eerst de Passatge del Rector Oliveras (D). Deze ligt naast de kerk op d’Arago en leidt naar een typische binnentuintje, zoals er vele in Eixample verborgen zijn achter de huizenblokken. En dan de Passatge Méndez Vigo (E). Een oase tussen de drukke Arago , Consell de Cent, Roger de Llúria en Pau Claris. De toegang wordt afgeschermd door een ijzeren poort met pijlen. Erachter ligt een kinderkopjespad, waaraan kleine kasteeltjes liggen. Als je geluk hebt, kun je erdoor heen. Haaks eronder ligt de Passatge Permanyer (F), al even idyllisch en gekenmerkt door een  typische Britse bouwstijl. Alsof je je even in Londen waant. Hier zijn een aantal scholen en business clubs gevestigd, maar een lucky few wonen er.

Om van de rechte en gestructureerde lijnen van Eixample te verdwalen in de kronkelstraten van de wijk El Born, zijn er twee mogelijkheden. De geheel overdekte en deels vervallen Passatge de les Manufactures (G) en de Passatge de Sert (H), dat juist open en levendig is met een aantal restaurantjes. Aan het eind van de Sant Per Més Alt ligt het Palau de la Musica, een van de toeristische trekpleisters. Het is een optie om hier te stoppen en terug de wijk El Born in te gaan. De laatste twee passages liggen  namelijk een beetje uit de route, in twee verschillende wijken: El Raval en Barri Gótic.

Als eerste kom je bij de  Passatge del Mil Vuit-Cents (I), die dwars door een universiteit heen gaat, waar ook de Jardins de Victoria de los Àngeles is gevestigd. Het komt uit bij het museumcomplex CCCB en MACBA. Vervolgens loop je de Rambla af, haal je een fruitcocktail bij de Boqueria, eet je die al zittend op bij de fontein van Placa Reial en  loop je er beneden parallel aan de Rambla weer uit. Je komt dan vanzelf in de Passatge de la Pau (J), die doorloopt in de Pasage de la Paz, de enige passage die doet denken aan de allure van Parijs, maar waar de winkels weggetrokken zijn, slechts de spinnenwebben de schappen hebben gevuld en alleen het getrippel van muizenpootjes te horen is. De route zal eindigen bij de Passeig de Colom, vanaf waar je de zee al ziet lonken en kunt gaan genieten van een welverdiende rust.

Op Google maps heb ik de route uitgetekend. Het is een 5.5 km toer. De meeste passages zijn open, bij een aantal moet je geluk hebben dat het hek open staat. Voor de sfeer is het het beste om de wandeling buiten de ‘siesta’ te doen, dus tussen 10u-14u of van 17u- 19.u.

Mijn advies is om te beginnen bij de metro Universitat. Vanaf daar loop je 1 blok naar boven over de Aribau en sla je rechtsaf bij de Diputacío. Op de eerst volgende hoek sla je linksaf de Enric Granados in. Op de volgende hoek, Enric Granados 19, zit Brunch & Cake: zeker aan te raden voor goede koffie met een gigantisch stuk taart (maar misschien even reserveren, want het is er altijd vol). Even tanken voor het daadwerkelijke startpunt, zullen we maar zeggen. De Enric Granados is een prachtige straat met veel gezelligheid, galeries, restaurants en wat winkels. Sla na een stukje rechtsaf op de Carrer de Mallorca en dan loop je aan tegen A. De eerste passage.

En dan nog een toegift, voor in Raval: Jardins de Rubió i Lluch. Een kloostertuin, dat ook dient als doorgang tussen Carrer del Carme en de Carrer de l'Hospital. Het zit pal achter de Boqueria. Soms zit de tuin vol met studenten, soms met schakende opa's en soms met vagebonden. Het is in elk geval altijd een prachtig plaatje.

Andere passages die wat meer buiten de route liggen, maar wel kleine oases zijn in een wijk:
- Passatge de Tubella in Sants
- Passatge de Mulet in Sant Gervasi
- Passatge de  Lluis Pellicer, niet zo zeer mooi, maar met leuke restaurantjes in Eixample