Ringo en de multisensationele leeservaring

Soms kom je een boek tegen, waarvan de schrijfstijl je ontzettend aanspreekt. Gewoon, omdat alles klopt. Het boek Ringo van Juan Marsé is er zo één voor mij. Het is genieten en doet verlangen naar meer.


Op lekkerlezen.net is mijn recensie van dit boek te lezen, maar er zijn nog een aantal observaties, die hier beter passen.

Verder heeft dit boek mijn idee over de multisensationele leeservaring weer geprikkeld. Het inspelen op meerdere zintuigen tegelijkertijd. Een week geleden stond er op nu.nl het bericht 'MIT ontwikkelt draagbaar boek', een project onder de fantastische naam: Sensory Fiction. Het boek kan warm worden of vibreren om zo verschillende emoties als liefde en spanning te stimuleren. Ook zitten er 150 LED lichten in, die van kleur veranderen afhankelijk van de stemming. Met eye-tracking technieken weet men ondertussen precies wat je real time leest, dus kunnen ook de juisten impulsen de juiste zintuigen prikkelen.  Sensory Fiction is nog een prototype, maar ik geloof dat er zeker potentie inzit. Wat ik me afvraag is of het straks, met gebruik van 3D printen en robotics, ook bij het opwellen van een traan een zakdoekje kan printen en deze aanreiken.

Terug naar Ringo. Hoe komt de multisensationele leeservaring daar tot uiting?

’s Nachts verdient vader en later zoon Ringo bij in een illegale koffiebranderij. De koffiegeur hangt gedurende het boek om hen heen en wordt door verschillende personages opgemerkt en benadrukt door de schrijver. Doordat ik het boek al koffie drinkend lees, krijg ik een multisensationele beleving. Ik proef wat ik lees.

Aangezien solfège en muziek ook centraal staan in het boek, zou het voor een herdruk interessant zijn om te kijken of er niet ook een audio-ervaring toegevoegd kan worden. Een muzikale tour, waardoor de emoties in het boek nog meer tot leven komen. Een tip voor de uitgever.

De laatste tijd experimenteer ik al met het vinden van de juiste muziek bij de juist tekst. Goed om te zien dat de deze week geopende tentoonstelling De Romantische Ziel: Schilderijen uit Rusland en Nederland in het Teylers museum deze verkenning ook doet. Volgens mij zal alles steeds meer en meer multisensationeel worden.

Tot slot nog een andere observatie in relatie tot het boek. Opmerkelijk is dat net als in “De bekentenis van Adría” van de andere beroemde Barceloneze schrijver Jaume Cabré, wiens schrijfstijl ik in de verste niet bewonder doordat die telkens een bepaalde irritatie opwekt, hebben beide hoofdpersonages een voorliefde voor boeken. Beide hebben een roeping als muzikant, maar zullen deze niet vervullen. Bij beide neigt de fantasie naar alles in een daglicht van cowboys, indianen en wilde westen avonturen vertellen. En, tot slot, hun leven wordt gekenmerkt door treurige toevalligheden van het lot. Misschien dat dat iets met de Catalaanse jongensdromen uit die tijd te maken heeft?

Tot slot, het huis van mevrouw Mir. Hieronder het beeld anno 2014.