vrijdag 24 mei 2013

Metro VIII: Jouw beroep hoef ik niet te raden!

Soms zit je te fantaseren over die man met wilde witte manen en donkere wenkbrauwen die tegenover je. Zou hij een acteur, schrijver of componist zijn? Of die vrouw met die hoge hakken en dat vlotte kapsel. Vast uit de bankensector! Andere keren hoef je niets te raden, een persoon stapt binnen en je weet direct het beroep.

De witte blouse, de zwart gestreken broek, de keurige stropdas, de dasspeld met vleugeltjes, maar vooral de met goudstiksel geborduurde strepen op de schouders. Alleen de Ray Ban zonnebril ontbreekt. Deze piloot zal straks vlucht XY007 naar een exotische plek hier ver vandaan vliegen. Ik bekijk hem van opzij en lees stiekem zijn what’s app conversatie mee:
Piloot: ‘Thank you for tonight, baby. Unbelieveable!’
Zijn Spaanse schoonheid: ‘ I think great too. When see you again?’
Piloot: ‘We will see. Comes flight, comes time to spend with you.’
Zou het dan waar zijn? Een piloot heeft in elk stadje zijn eigen schatje?

Tegenover ons zit overduidelijk een student. Die pik je er ook zo uit, vooral omdat ze hier allemaal met een blauwe map van de Universitat de Barcelona (UB) onder de arm lopen. De laatste voor vandaag is de schilder. De vraag is of het een beroepschilder is of een kunstenaar. Maar de spetters op zijn schoenen en zijn haar laten er geen twijfel over bestaan dat hij vandaag met meerdere kleuren in de weer is geweest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten